30.1.14

#gedichtendag


I

Ik roep dingen in het leven,
golems 
die mij moeten redden

uit de armen van zinloosheid.


II

Het vreemde feest
ter ere van mijn dood,
licht in hart gedoofd
mijn goud keert terug
naar lood.

Generatie, 
transmutatie,
klaar.

Het vreemde feest
om iets
dat mijn leven is geweest.


III

Het is geen optie
dat jij hier niet meer bent.
Soms bereikt mij 
een code uit
waar jij verblijft. 
Alles wat ik hier heb
heb jij daar ook.


IV

Dan is het je tijd

Je bloed zoekt kerken
om je te vinden
voorbij je falende vorm.

Ik zoek niet meer naar kracht
zoals ik vroeger deed.
Ik weet en weet en weet
dat al jouw goede werken
zijn opgegaan
in het leven zelf.

Want daar was je al die tijd
en dan is het je tijd.

27.6.08

Huid

Hoe ik het verleden
voorbij moet streven
zonder om te kijken
of licht haar rokken
aan te raken
is mij een raadsel.

Mijn lichaam
met eigen geweten
en taal
leeft er omheen
als een huid
om een verhaal.


(Annedien Hoen, 1999)

25.3.07

A Clean Slate

Sometimes all you need is to wipe off what was and be in the now...